Er zijn van die dingen die je nooit vergeet. Van die rituelen op de basisschool die voor iedereen herkenbaar zijn en voor elke generatie ongeveer hetzelfde zijn.

 

We nemen de “10 uur” pauze.

Om 10 uur moest je je werk opruimen en dan rustig naar de gang lopen om je eten en drinken te pakken.
Standaard waren het pakjes appelsap of orangesap/capri sonne in combinatie met van die verkruimelde koekjes die ooit een Liga of een chocoprins was.
Ik weet niet welke idioot het verzonnen heeft, maar die orangesapjes waren goor, goor, zo godschuwelijk goor!!! Het waren van die vierkante pakjes van de Aldi. Van hetzelfde merk had je ook pakjes appelsap die wel te drinken waren. M’n ma hield zogenaamd van afwisseling en zodoende kreeg ik regelmatig van die orangesappakjes. Het waren blauwe pakjes met daarin een geelachtig doorzichtige vloeibaar goedje met een zeer chemische smaak wat echt niet lekker was. De smaak proef ik nog steeds, heb er een trauma aan over gehouden!

 

De rietjes kreeg je met moeite in die pakjes, als er al een rietje bijzat, meestal zaten die krengen zo los aan het pakje dat, wanneer je er naar keek, ze al loslieten.

 

En had je geen pakjes drinken, dan had je wel een drinkbeker. Je weet wel, van die plasticke grote dingen met zo’n gigadop op. Die dingen met 188 rubberen randjes maar nog steeds lekten. Altijd gevuld met een of andere aanmaaklimonade met een smaakje. Meestal had je zo’n beker in combinatie met zo’n broodtrommel die je niet open kon krijgen zonder dat de plastic splinters je om de oren vlogen! (Of was ik gewoon zo lomp?).

In die broodtrommels zaten dan altijd een aantal boterhammen met appelstroop, pindakaas (al dan niet met ingemetselde hagelslag), chocopasta, of vleeswaren in combinatie met dikke klodders boter.

 

Tijdens het eten en drinken werd dan vaak voorgelezen uit een boek (je kent de klassieke voorleesboeken wel), dat in combinatie met een aantal kinderen die zo erg smakte dat je ze aan de andere kant van het lokaal nog hoorde (iedereen heeft wel zulke figuren in de klas gehad) maakte van de pauze een heus feestmoment.

Om kwart over 10 ruimden we de boel op en gingen we buiten spelen. Om half 11 ging de eeuwige schoolbel weer, en gingen we weer aan de slag.

 

Schoolreisje

 

Nog zoiets, HET schoolreisje.

Weken van te voren had ieder kind last van diarree, kriebel in de kont en was de klas niet in de hand te houden want, HET schoolreisje kwam eraan!

Begin van m’n schooltijd nog aan het eind van het schooljaar, later werd het begin van het schooljaar (behalve het kamp).

Dan kreeg je van die lekkere witte puntbroodjes die geplet in je boterhamzakjes zaten, met daarop dingen die je lekker vond. Ik had standaard Gelderse worst en m’n moeder deed altijd op een paar broodjes kaas (weer voor de afwisseling). Vaak was het mooi weer, en dus waren je broodjes kaas halverwege de dag tosti’s geworden. Ook kreeg je standaard een grote zak snoep mee. *om uit te delen!* . Meestal kreeg je dan ook echt lekker drinken mee. Kleine blikjes cola ofzo.

 

Nou, daar ging je dan, je stapte de bus in, werd je uitgezwaaid door je ouders, op naar een dagje pretpark of iets dergelijks!

 

Na een dag vol jolijt kwam je weer met de bus terug bij school.
Om 4 uur ’s Middags zou je terugkomen, dat werd altijd rond 5 uur.

Wanneer we terugkwamen moesten we natuurlijk bukken zodat de ouders dachten “Hee, de kinderen zijn niet mee terug gekomen!” De juf/meester zei altijd dat de ouders daarvan zouden schrikken. Ja, natuurlijk, na honderd jaar hetzelfde doen, schrik je nog steeds…

 

Vanaf groep 7 gingen we op kamp. Met de fiets!

Groep 7 ging 1 nacht, groep 8 ging 2 nachten.
Net toen ik in groep 7 zat, gingen we gezamenlijk met groep 8 naar dezelfde plek.
het was een scoutinggebouw in Apeldoorn. Dat was dus 30 kilometer fietsen in groepjes met altijd een vrijwillige ouder. Zo’n blije vader met van die sandalen of zo’n blije muts dat op deze manier haar eigen eenzaamheid probeerde op te lossen.

Het kampeten was, nouja, anders dan je thuis gewend was zullen we maar zeggen.

Het goedkoopste van het goedkoopste. Aldi chocopasta, Aldi pindakaas (blok beton in een glazenpot), jamcupjes en dan de nodige uitgedroogde vleeswaren en kaas wat je dan op droog brood van de Aldi kon kwakken.

 

De “keukenploeg’stond altijd onder leiding van die dikke juffrouw/moeder met harde mannenstem die hele boel stond de commanderen en uitbranders stond te geven. Echt het zonnetje van de kampleiding, de optimist, de ontspannenheid zelve ;)

De eerste avond was altijd de barbecue. (braadworst, hamburger en stokje saté) en de 2^e avond (groep 8) gingen we naar de Mc Donalds die er vlakbij was. Mocht je iets van 5 euro kiezen. *feest* dus.

 

De 2^e dag stond vooral in het teken van DE bonteavond. Nounou, wat een pret, wat een jolijt. De standaard playbackshows en toneelstukjes met veel gegiechel.

Kortom, een avond die de rest van het schooljaar HET gespreksonderwerp was.

 

Goed, de 10 uur pauzes en de schoolreisjes hebben we gehad, wat hebben we nogmeer?

Juist, de feestdagen!

 

We beginnen met Sinterklaas.

 

Een week voordat Sinterklaas het land in kwam met z’n stoomboot (altijd het gezeik van “kan de boot wel aankomen?” “waar is de wegwijsballonnengedichtenschrijfcadeauinpakpepernotenbakchocoladeletterpiet gebleven”etc.), werd voorzichtig voor het eerst het sinterklaasbandje aangezet tijdens vrij tekenen of iets dergelijks. De keren dat het bandje aangezet werd, werd langzaamaan opgeschroefd om in de laatste week de hele dag aan te moeten horen.

Het waren altijd dezelfde 2 bandjes. 1 met de man van Rowwen héze en 1 bandje met die verschrikkelijke kinderkoortjes. Traumabandjes zijn het. Ik kan ze nu nog dromen en ik wens ze nooit, nooit meer te horen!.

Na elk weekend en soms ook doordeweeks vond je wat pepernoten en van die keiharde schuimdingetjes waarop je je tanden brak van de Aldi. *Zwarte Piet was langs geweest*

En dan op 5 december (of op de vrijdag ervoor als 5 dec. In het weekend viel) gingen we met de hele school een haag vormen vanaf de deur naar de ingang van het plein om die slecht verkleedde Sinterklaas en z’n twee pieten te verwelkomen. *Genieten geblazen*

 

Met kerst ook. Dezelfde kutkinderkoortjes, ieder jaar dezelfde spelletjes, dezelfde knutselwerkjes, dezelfde voorleesverhalen. Altijd *gezellig* in groepjes zitten, waxinelichtjes aan en zo nu en dan van die oude kerstkransjes van het jaar ervoor. *feest*

 

2 weken voor de vakantie moesten de kerststukjes/kerstkransen gemaakt worden. Zat je daar een middag met takjes groen en frutseltjes en groene ijzerdraad te kloten. En je ouders maar enthousiast reageren *O wat heb je dat mooi gemaakt!*

 

De donderdagavond voor de kerstvakantie kwamen we met z’n allen bijeen voor de kerstviering. De week ervoor waren van de glazen jampotjes en doorzichtig gekleurd papier de lampionnetjes gemaakt. De waxinelichtjes gingen aan en in het potje. De ouders stonden bij het hek te wachten en daar gingen we dan met z’n allen een rondje door het park lopen en altijd hetzelfde kutliedje zingen *loop maar mee, loop maar mee, loop maar met ons mee.. etc.* (deuntje van jingle bells). Bij terugkeer op school kregen we aan de ingang van het schoolplein de overgebleven kerstkransjes en toen kon je naar huis.

De vrijdag was opruimdag en dan had je eindelijk 2 weken vakantie!

 

Dit zijn van die dingen die IEDEREEN die in Nederland naar school is gegaan meemaakt, en in het buitenland zullen ook vast van dit soort tradities zijn.

Over tradities gesproken, aankomende dinsdag gaan we met onze school weer ouderwets op schoolreisje, naar Warner Bross Movieworld deze keer ;)

 

Groeten, ®onaldussen!